-
1 volutatus
volūtātus, ūs m. [ voluto ]катание, валяние (pulvis volutatu collectus PM) -
2 voluto
avī, ātum, āre [intens. к volvo ]1) катить, катать ( amphoras per terram Col); скатывать ( pilas e fimo PM)2) катиться, струиться ( amnis per saxa volutans O)3) med.-pass. volutari, реже se volutare вращаться ( circum terram C); кататься, валяться (in pulvere Vr, PM; in luto Vr, C)ad pedes rhH., C или genibus V alicujus (alicui) volutari — броситься к чьим-л. ногам, припасть к чьим-л. коленям4) погрязать, коснеть ( in omni genere flagitiorum C)5) возиться, общаться, якшаться ( cum scortis C)6) издавать, испускать (vocem, murmura V; v. verba confusa O)7) исследовать, рассматривать, обсуждать ( condiciones cum aliquo L)v. in pectore Pl или (in) animo C, L, QC, T, secum (animo) L, intra animum T, mente Lcr, suo cum corde или secum corde V — тщательно обдумыватьvolutatus in aliquā re C — обладающий опытом в чём-л., хорошо знакомый с чем-л.volutatus in veteribus scriptis C — хорошо знакомый со старой литературой, начитанный -
3 voluto
volūto, āvī, ātum, āre (Intens. v. volvo), wälzen, rollen, winden, drehen, herumwälzen, -rollen, -drehen, I) eig.: a) übh.: amphoras per terram, Colum.: pilas, wölgern, Plin. – refl., se v. in pulvere, Plin.: dum aper se volutat, sich sült, Phaedr. (vgl. im Bilde, ut lutulentus sus cum quovis volutari, Auct. decl. in Sall. 1, 3): iumentum ex qualibet causa se inveneris volutare, Veget. – medial volutari, sich wälzen, in luto, in pulvere, Varro: rivis et caenoso lacu, Colum.: auf einem Goldhaufen, toto corpore, Suet.: ne fluxā habenā volutetur in iactu glans, hin u. her rolle, Liv.: volutari ad pedes, sich zu Füßen werfen, zu Füßen fallen, Cornif. rhet.: in concavis partibus earum (nubium) volutatus aër, strömende Luft, Sen.: quo artius fretum volutatur, sich fortwälzt, Curt.: ita in levi tantum glacie tabidaque nive volutabantur, rutschten hin u. her, Liv. – u. so Partiz. volūtāns, refl., sich wälzend, volutans pedibus, sich zu Füßen werfend, Verg. Aen. 3, 607: por cava saxa volutans, Ov. am. 3, 6, 45: in sacco et cinere volutantes, Tert. apol. 40 extr. – b) im obszön. Sinne, volutari cum sororibus, Cic.: cum serpente, Iustin.: in domesticis germanitatis stupris, Cic.: u. Partiz. volūtāns refl., volutantes adulteri, Sen. contr. 1, 4, 3: volutans cum piscatore, Plin. 35, 140. – II) übtr.: 1) im allg.: a) aktiv, saeva feroci corde volutat somnia, hat schreckliche Träume, Sen. Herc. fur. 1083 (1088): cum inter spem metumque animum volutaret, Iul. Val. 2, 15. p. 71 (a) ed. Paris. (Kübler animo volutaret). – b) medial, volutari, sich herumwälzen, d.i. sich befinden usw., in omni genere flagitiorum, Cic.: in omni dedecore, Cornif. rhet.: gravia, in quibus volutabatur, incerta, dubia, Sen.: inter mala volutor plurima, Sen.: immunditiis tam pessimis, Augustin. – 2) insbes.: a) rollend nach u. nach verbreiten, ausbreiten, von sich geben, vocem per atria, Verg.: vocem volutant litora, geben einen Widerhall, Verg.: flamina volutant murmura, murmeln, Verg. – b) bei sich hin und her überlegen, überdenken, erwägen, condiciones cum amicis, Liv.: hanc rem in pectore, Plaut.: quid intra animum volutaverim, womit ich in meinem Geiste umgegangen bin, Tac.: haec ipse suo tristi cum corde volutat, Verg.: hoc v. in animo, Liv.: multa secum animo, Liv.: nihil umquam nisi sempiternum et divinum animo, Cic.: supremas iam curas animo, Tac.: secum matris violentiam, Tac.: m. de u. Abl., cum de consulibus in annum creandis solus mecum volutarem, Auson. grat. act. VI III. 42. p. 25, 4 Schenkl: m. folg. Fragesatz, tacitus mecum voluto, si (ob) etc., Verg. ecl. 9, 37: volutare secum, quonam modo etc., Tac. ann. 4, 12: m. folg. ut u. Konj., Severus dicitur animo volutasse, ut et hunc occideret, Spart. Carac. 11, 3. – c) beschäftigen, animum saepe iis tacitis cogitationibus, Liv. 9, 17, 2: in veteribus scriptis studiose et multum volutatum esse, sich fleißig u. viel beschäftigen mit usw., Cic. de or. 3, 39; vgl. Cic. ad Q. fr. 2, 13 (11), 4.
-
4 voluto
volūto, āvī, ātum, āre (Intens. v. volvo), wälzen, rollen, winden, drehen, herumwälzen, -rollen, -drehen, I) eig.: a) übh.: amphoras per terram, Colum.: pilas, wölgern, Plin. – refl., se v. in pulvere, Plin.: dum aper se volutat, sich sült, Phaedr. (vgl. im Bilde, ut lutulentus sus cum quovis volutari, Auct. decl. in Sall. 1, 3): iumentum ex qualibet causa se inveneris volutare, Veget. – medial volutari, sich wälzen, in luto, in pulvere, Varro: rivis et caenoso lacu, Colum.: auf einem Goldhaufen, toto corpore, Suet.: ne fluxā habenā volutetur in iactu glans, hin u. her rolle, Liv.: volutari ad pedes, sich zu Füßen werfen, zu Füßen fallen, Cornif. rhet.: in concavis partibus earum (nubium) volutatus aër, strömende Luft, Sen.: quo artius fretum volutatur, sich fortwälzt, Curt.: ita in levi tantum glacie tabidaque nive volutabantur, rutschten hin u. her, Liv. – u. so Partiz. volūtāns, refl., sich wälzend, volutans pedibus, sich zu Füßen werfend, Verg. Aen. 3, 607: por cava saxa volutans, Ov. am. 3, 6, 45: in sacco et cinere volutantes, Tert. apol. 40 extr. – b) im obszön. Sinne, volutari cum sororibus, Cic.: cum serpente, Iustin.: in domesticis germanitatis stupris, Cic.: u. Partiz. volūtāns refl., volutantes adulteri, Sen. contr. 1, 4, 3: volutans cum piscatore, Plin. 35, 140. – II) übtr.: 1) im allg.: a) aktiv, saeva feroci corde volutat somnia, hat schreckliche Träu-————me, Sen. Herc. fur. 1083 (1088): cum inter spem metumque animum volutaret, Iul. Val. 2, 15. p. 71 (a) ed. Paris. (Kübler animo volutaret). – b) medial, volutari, sich herumwälzen, d.i. sich befinden usw., in omni genere flagitiorum, Cic.: in omni dedecore, Cornif. rhet.: gravia, in quibus volutabatur, incerta, dubia, Sen.: inter mala volutor plurima, Sen.: immunditiis tam pessimis, Augustin. – 2) insbes.: a) rollend nach u. nach verbreiten, ausbreiten, von sich geben, vocem per atria, Verg.: vocem volutant litora, geben einen Widerhall, Verg.: flamina volutant murmura, murmeln, Verg. – b) bei sich hin und her überlegen, überdenken, erwägen, condiciones cum amicis, Liv.: hanc rem in pectore, Plaut.: quid intra animum volutaverim, womit ich in meinem Geiste umgegangen bin, Tac.: haec ipse suo tristi cum corde volutat, Verg.: hoc v. in animo, Liv.: multa secum animo, Liv.: nihil umquam nisi sempiternum et divinum animo, Cic.: supremas iam curas animo, Tac.: secum matris violentiam, Tac.: m. de u. Abl., cum de consulibus in annum creandis solus mecum volutarem, Auson. grat. act. VI III. 42. p. 25, 4 Schenkl: m. folg. Fragesatz, tacitus mecum voluto, si (ob) etc., Verg. ecl. 9, 37: volutare secum, quonam modo etc., Tac. ann. 4, 12: m. folg. ut u. Konj., Severus dicitur animo volutasse, ut et hunc occideret, Spart. Carac. 11, 3. – c) beschäftigen, animum saepe iis tacitis co-————gitationibus, Liv. 9, 17, 2: in veteribus scriptis studiose et multum volutatum esse, sich fleißig u. viel beschäftigen mit usw., Cic. de or. 3, 39; vgl. Cic. ad Q. fr. 2, 13 (11), 4. -
5 voluto
I.Act.A.Lit.1.In gen.a.With acc.:b.amphoras per terram,
Col. 12, 48, 4:pelagus (ventus),
Luc. 1, 412: pilas e fimo pedibus. i. e. to form by rolling together, Plin. 11, 28, 34, § 98; cf. volvo, I.—With se:se in pulvere,
to roll about, wallow, Plin. 30, 16, 53, § 148.—More freq., mid.:2.ut gallinae possint in pulvere volutari,
roll themselves, roll, Varr. R. R. 3, 9, 7:sus caenoso lacu,
Col. 7, 10, 6:super aureorum acervos... toto corpore volutatus est,
Suet. Calig. 42 fin.:volutati supra jacentia poma (irenacei),
Plin. 8, 37, 56, § 133; cf.in allusion to the lit. signif. of the name Verres: quem (Verrem) in luto volutatum totius corporis vestigiis invenimus,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53:(animi) corporibus elapsi circum terram ipsam volutantur,
id. Rep. 6, 26, 29:cum tibi pueri ad pedes volutarentur,
Auct. Her. 4, 24, 33; so in part.:genua amplexus genibusque volutans Haerebat,
Verg. A. 3, 607:(amnis) per cava saxa volutans,
Ov. Am. 3, 6, 45:in sacco et cinere volutantes,
Tert. Apol. 40 fin. —In partic., in mal. part., Plin. 35, 11, 40, § 140; Sen. Contr. 1, 2; Petr. 79; Just. 12, 16, 2; Tert. ad Uxor. 9.—B. 1.In gen.:2.vocem per ampla atria,
to roll, spread, Verg. A. 1, 725; so,vocem,
id. ib. 5, 149:murmura,
id. ib. 10, 98: confusa verba. Ov. M. 12, 55.—Mid.: cum omnes in omni genere et scelerum et flagitiorum volutentur,
wallow, Cic. Fam. 9, 3, 1:in omni dedecore,
Auct. Her. 4, 13, 19:inter mala plurima,
Sen. Vit. Beat. 24, 4.—In partic.(α).To busy, occupy (of the mind):(β).animum saepe tacitis cogitationibus,
Liv. 9, 17, 2:in veteribus scriptis studiose et multum volutatum esse,
Cic. de Or. 3, 10, 39; cf. id. Q. Fr. 2, 13, 4.—To turn over or revolve in the mind; to consider, weigh, ponder:II.rem in pectore,
Plaut. Capt. 4, 2, 1:gladios in comisationem praeparatos volutabam in animo,
Liv. 40, 13, 4:haec secum volutantem in animo,
id. 42, 11, 5:hoc eum jam pridem volutare in animo,
id. 28, 18, 11:haec in animo voluta,
Sen. Ep. 24, 15; cf.:in pectore volutare,
Lact. 7, 16, 4:ipse quid intra animum volutaverim... omittam referre,
Tac. A. 4, 40:nihil umquam nisi sempiternum et divinum animo volutare,
Cic. Rep. 1, 17, 28:aliud atque aliud consilium animo,
Curt. 5, 12, 10; Tac. H. 2, 49; Sen. Cons. Marc. 11, 5:aliquid mente,
Lucr. 3, 240:tacitus mecum ipse voluto,
Verg. E. 9, 37:inter seque,
Ov. M. 1, 389:multa secum animo volutans,
Liv. 40, 8, 5:haec secum volutans,
id. 30, 14, 3; 26, 7, 3:secum corde,
Verg. A. 4, 533:suo cum corde,
id. ib. 6, 185:aliquid in secreto cum amicis,
to consider, discuss, Liv. 34, 36, 4:consilia de Romano bello,
id. 34, 60, 2:quibus suā sponte volutantibus res inter se repugnantes obtorpuerant animi,
id. 32, 20, 2.—Neutr., to roll or tumble one's self (very rare):leone obvio suppliciter volutante,
Plin. 8, 16, 21, § 56; so id. 35, 11, 40, § 140 (cf. I. A. 1. b. fin. supra).
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский